Bəhram

Menim Behramla “tanishligim”onun 5 ayliginda oldu. O gune geder bilmirdim. Desem ki, rahat gebul etdim, yalan deyerem. Tebii bir haldir, barisha bilmirdim. Amma ozume gore yox, ona gore: menden sonra ne olacag? Saysiz hekimler, muaineler ve s. ve s. Menim fikirlerimde, narahatligimda donush eden Moskvada olan hekimler oldu. Biz Behramla orada hestaxanada 1ay muaine oldug, mualice aldig. Behram orda bir hestelik kecirdi ve men cox pis olmushdum, aglayirdim. Bugune geder unutmadigim hekimimiz mene yaxinladhib bir soz dedi: Seni uzun ve cetin yol gozleyir, guclu olmalisan! O sozler menim yeni heyatimin bashlangici oldu. Orada coxlu bilik ve tecrube yigdim daun sindromuyla bagli. Gayitdig evimize ve Behramla bashladig YASHAMAGA! Biz coxug, oxsharig, amma eyni zamanda da fergliyik. Her birimizin oz yolu olsada, hedefimiz eynidir- cemiyyete integraciya olmag! Herden ozume sual verirem: Behram olmasaydi menim heyatim nece olacagdi? Inanin ki, cavabin bilmirem. Cunku men o heyati teseffur bele etmirem. Ozel ana olmag bashga bir hissdir. Tebii ki, yorulug, tukenirik, amma galxib devam edirik. Bashga cur ola bilmez! Behramin 25 yashi var. Oxuma, yazma, hesablama bilir. Art terapiya dersleri alir. Uzmeyi oyrenib. Gozel tar calir. ESA inkluziv teatrin aktyorudur. Amma butun bunlardan once men Behrama mensiz yashamagi oyredirem! Serbest olsun! Gundelik heyatda ozun idare ede bilsin, oz fikri olsun, her hansi bir sheyde, ister geyim ya yemek , secim etsin: men bunu yemek isteyirem ve yaxud bunu geymek isteyirem. Cox isteyerdim ki, Behram hansisa bir senet sahibi olsun, ishlesin. Eger sizlerde alinsa bunu edin! Herden fikirleshirem , kash ki Behram indi dogulardi ve bugun ki sherylerde cox shey ederdim! Menim eziz, sevimli, cesaretli, sebrli ozel Analarim hecne sizi gorxutmasin! Eger bu balalar size verilibse, demeli siz secilmishler arasindasiz! Onlari ilk once sevin! Tekce sevilmeylerin bele hiss etdikde onlarin yaxshi terefe deyishilmeylerin goreceksiz! Sadece SEVIN!!!